همه می دانیم آنچه که اندازه گیری می شود انجام میشود. با اینحال بسیاری  ازسازمانهای که مدیریت دانش را دنبال میکنند. فرایند برای اندازه گیری دارایی های دانش سازمانی یا سرمایه فکری ندارند ویا اینکه شاخص هایی که بدین منظور استفاده می کنند .بسیاری سطحی و محدود است زیرا فرآیند اندازه گیری و توسعه شاخص بدلیل طبیعت غیری مملوس سرمایه فکری پیچیده است.

به هر حال دنیای کسب امروز ،عرصه بر پایی سازمانهای دانش محور است. در این اقتصاد عواملی نظیر درآمد، سود آوری و دارایی تنها بخش کوچکی از موفقیت سازمان را بازتاب کرده و ثروت واقعی سازمانها ،جذب و بهره برداری از نیروی انسانی متخصص وبرتر،دانش ومهارتهای این افراد وشفرآیندها و رویه های داخلی،فرهنگ درون سازمانی،شهرت و خوشنامی در نزد مشتریان ، ذینفعان و به بیان دیگر دارایی های نامشهود و سرمایه فکری است.